Bir orman soygunundan dönüyor birileri
karanlık geçmişin derinliklerinden
geleceğe dair sürgün tutsağı yürekleri
bir ulu ağaç titretir toprağı alev topunda
ağacın yanan yüreğinin sesidir
sonsuzluğa açılan acılar dökülür ortaya
bir uzak iklimi düşler gövdeleri
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,



