İnsanların yalanlarını
Vuramam yüzüne
Kuş gibide uçamam
Hayallerime dalmışım
Birde garip bir hüzne
Kendini
Sakın üzme
Yalnızlığı
Sakın çizme
İçimdir
Beni susturan
Çaresizliktir
Kan kusturan
Ezildikçe çoğalan
Sevdikçe kanayan
Dinmeyen yaralar
Hiç Bitmeyecekmiş gibi yasaklar
Hasret sona ererdi
Gözlerinde
Umutlarım yıkılırdı
Sözlerinde
Hiç yoktum ben
Hayallerinde
Ölmek korkutmuyor beni
Geçen zaman gibi
Bende geçiyordum artık
Devrilen koca çamlar gibi
Yasak mıydı yaşamak
Sevmek suç muydu
Anlayamadan sevdiğim
Hepsi oyun muydu
Taşı çatlatan
Yüreği dağlayan
Kayıt Tarihi : 1.1.2005 22:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!