Hep Yürek Koşuşmaz Ama

I.

Bir yar sevdim
yürekler dolusu sevgiyle
yüreğim papatya papatya
kopardığım her yaprağından
o da seviyor demişti bana papatyalar
avuçladım yüreğimi yüreğimi
duydu hep
özgür olamamanın sancısını burgu burgu
oysa sevgi tanımamalı
sinede kopan fırtınaların
kendine kör döngülü dolambaçlarını
gezinmeli hep özgürce
gezinmeli ki
Yaksın tüm sıcaklığıyla
duygulardaki donları

şairler
göğü doğayı kucaklar getirirler
sevdiklerine koklasınlar diye
ben bir tek yüreğimi getirdim

o yürek ki
gökten de doğadan da büyük
sevgi ile dolup taşan
kokan

o yürek ki
kep dostça avuçlanan
dostça kalan
işte
böylesi bir yürekti sevgiliye getirdiğim
varsın gök ve doğa imrensin o yüreğe
imrensin ki
yansısın sevenlere
kendisi gibi değil
seven dostça yüreğim gibi
ve o sevgili
tüm sıcaklığıyla koşsun bana

II.

Ilık nefesi ensemde
kolları
sıksın sıksın boynumu
kulağıma
“hep seni seviyorum
sevicem
yüreğim seninle sıcak”
diye fısıldasın
fısıldasın ki
yar olduğunu bileyim biricik sevdiceğimin

Sevgide yok kaçanın yeri
mantığı perçinlemeli
Perçinlemeli ki
Sallanan yürekler aşınmasın
dolu yürekleri olmalı sevgililerin
başka küller serpilip
tohumlar ekilmesin diye
yürekler gemlenmemeli
hep özgürce şahlansın diye
Ve yüreğim anımsatıyor Çetin Altan’ı:

“Hüsranı tek bir yerde tanırım
yaşamak mümkünken
yaşayamamış olmaktan”
diye sevgi yürek yüreğe
tüm sıcaklılarla daha da dostça olmaktır
sevdiceğim
bir tanem
canım
evet daha da dostça olmaktır
avuçlanan yüreklerdeki koşuş
hep yürek koşuşmaz amma

Bingöl - 1986