Hep Sen, Gülümseyen
– Kazım Demir
Hep sen
bütün sokakların köşe başlarında,
bir sokak lambası gibi
yürek ağrılarımdan
süzülüp akansın.
Kendimi yeni bir evreye hazırlarken,
acımasız umudumun sebebi
sen.
Hep sen
gülümseyen,
dingin denizlerin
dalgalarına karışan başkaldırı.
Evrene dağılan,
birleştiğinde kusursuzu yaratan —
yaratılan
sen.
Ben ise
buruk bir hüzünle
sana bakıyorum.
Yakıyorum ömrümü geceler boyu,
yürek ağrılarımdan
çoğalan, büyüyen —
hep sen.
Gün ışığını
sana kavuşmanın umuduyla beklerken
hüsranlı bir gecenin
acımasız kâbusuyla
uyanıyorum.
Virgül değildi yokluğun,
sorgusuz sualsiz,
acımasız bir noktadaydı.
Hep sen yanımda olabilsen…
Dileğimdi.
10.12.2009
Kayıt Tarihi : 5.7.2025 23:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!