Hep sen bebeğim Şiiri - Sefer Kurt

Umudun ilk umutsuzluğu bu
Akşamların ilk saatleri gibi
Gecemi yıldızlara düşman yoksa ay mı karanlığa
Oysa gecede saklı değil mi ay ve yıldız
Tıpkı senin gibi
Sende bende saklısın ama...
Bana uzak uzaklara çok yakın

Ne masum duruyor o masmavi deniz
Sessiz sakin ve yorgun
Derinlere dalmış düşünüyor sanki
Ya hırçın dalga duramıyor yerinde
Yatağı ona çok dar geliyor
Aynen bizim gibi bebeğim
Aşkımız deniz ardaki mesafe dalga

İlkbahar geldi
Havalar ısınıyor kelebekler uçuyor
Papatyalar laleler güller zambaklar
Ne kolay ilkbaharda çicek olmak
Ne demeli kışın soğuğuna
O soğukta mücadele ediyor kar altında
Bak yetişiyor kardelen çiceği
Aynı bendeki sen gibi
Aşkım ilkbahar çiceği gibi
Özlemin kardelen

Neydi yıldızları geceye ayı karanlığa düşman eden
Neydi masum denizi hırçınlaştıran dalga
Neydi ilkbahar çiceklerini kolaylaştıran kardeleni ağlatan
Hep sen bebeğim herşeyde sen
Poyraz olup beni üşüten sen
Meltem olup beni saranda sen
Yağmur olup beni ıslatanda sen
Benim mutluluğumda sen
Her yerde her zaman hep sen bebeğim hep sen...