Hep o kadınsın sen;
Hiç büyümeden, yalan yanlış düzelen,
Hayatın içinden geliyorsun.
Biliyorum bu yüzden nefesin soğuk,
Bu yüzden gözlerin ıslak.
Hhep o kadınsın sen;
Esmer bir yansımasın camların ardında,
Gamzesiz yarım bir gülüş,
Kanamalı sözlersin sen.
Biliyorum; Hep ama hep o kadınsın sen;
Yalnız bu deli kalbime gülen,
Yyalnız benim rüzgarlarıma sarılan,
Ve yalnız bana uzak,
Hep o bildiğim büyümeyen kadınsın sen...
Bir tek yüreğimde yalansız hayatı yaşayan,
Bu yüzden hep incilttiğin,
İncilttiğin kadar seven,
Beni uzak ihtimallerde seyreden,
O bana uzak kadınsın; SEN...
Kayıt Tarihi : 6.2.2003 14:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!