Hep Kaybedeceksin Sen Şiiri - Hamit Atay

Hep Kaybedeceksin Sen

Hep kaybedeceksin sen,
Bir adım daha atsan bile, hep geriye gidersin.
Yalnızlığın içinde kaybolduğunda,
Beni bulamayacağını anlayacaksın, kaybettiğin hep sensin.

Hep kaybedeceksin sen,
Çünkü gittiğinde ardında sadece kırık kalacak.
Dönmeye çalışsan da, kırdığın o kalp,
Bir daha tam anlamıyla sana dönmeyecek, anlayacaksın.

Hep kaybedeceksin sen,
Herkesi geçmeye çalışırken, en değerli olanı kaybettin.
Bir bakışta sevilmeni beklerken,
O gözlerde sadece kırıklar ve hüsran bulacaksın.

Hep kaybedeceksin sen,
Çünkü kendine bile güvenmedin,
Yalanlarla ördüğün duvarları,
Bir gün o duvarlar seni saracak, içine hapsedecek.

Hep kaybedeceksin sen,
İnancını, sevdanı, güvenini kaybettikçe,
Ve bir gün tek başına kaldığında,
Anlayacaksın ki, en büyük kaybı kendin yaşadın.

Hep kaybedeceksin sen,
Çünkü birini sevmenin anlamını hiç bilmedin,
Herkesi bir kenara itip,
En çok seni kaybettiğinde, kalacak olan sadece boşluk olacak.

Hep kaybedeceksin sen,
Beni kaybettin, her şeyi kaybettin.
Ama kaybettiğin asıl şey,
Gerçekten kaybeden sensin…
Hamit Atay