Hep bana kaldı Şiiri - Rüstem Şahin

HEP BANA KALDI (421)
O yâr için geçmiş idim kendimden
Zamansızca çıkıp gitti gönlümden
Neşeyi huzuru çaldı ömrümden
Geçmeyen acısı hep bana kaldı

Deli gönül yâr cemâlin özlüyor
Hasretiyle yanar elden gizliyor
Kimse bilmez el değdikçe sızlıyor
Yürekte sancısı hep bana kaldı

Ne sustu feryadım, ne yaşım dindi
Gönlümde bahar yaz hazana döndü
Kaybettim güneşi ışığım söndü
Her günün gecesi hep bana kaldı

Verdim umutları hazan yeline
Hüzünler karıştı gözüm seline
Döktüm dertlerimi sazın teline
Dertlerin nicesi hep bana kaldı

Yâr beni bıraktı keder eleme
Yükledim derdimi bir bir kaleme
Göz yaşıma şahit her bir kelime
Hüzünlü hecesi hep bana kaldı

Ruhumda yara var dilimde sitem
Gitmiyor gönlümden yas ile matem
Bilmem hangi derde sabredip yetem
Dertlerin yücesi hep bana kaldı.
17 EYLÜL 2023 İST
ŞİİR: HEP BANA KALDI
ŞAİR:TC KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI HALK ŞAİRİ RÜSTEM ŞAHİN (ZA'ÎFÎ)
KİTAPLARI: GÖNÜLDEN DİLE, GEL SEVDİĞİM VE BU HİCRAN YARASI (421)
NOT: Sayfamda paylaştığım tüm şiirlerim kitaplarımda ve Antoloji.com'da tescillidir keyifli okumalar.