Ancak senden isterim Allah’ım şu derdime çare.
Büyük bir suçmu işledim ki düştüm bu hale.
Kader kısmet değilmiş demek ki, gülmek bana.
İsyan bile edemiyorum, hulusi kalp ile inandım sana.
Tutmadılar elimden, şu dünyada doyasıya yaşayım.
Anlamadılar derdimi, kimlere nasıl anlatayım.
Hep ağlattılar beni, sürekli ağlamaktayım.
Gülmeyi bile çok gördüler, ne yapacağım Allah’ım.
Sevinsinler artık, bu dünyada yaşatmadılar.
Dünyamı zehir ettiler, yıktılar virane ettiler.
Sevinsinler artık, varolan umutlarımı yaktılar.
Ölünce kabrime gelip, yazık ettik diye ağlamasınlar.
Islahı mümkünse ıslah, yoksa kahreyle Allah’ım.
Adıyaman
Kerim BaydakKayıt Tarihi : 21.6.2006 08:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!