Düşünmek mi?
Senden sonra düşünmeyi bile bıraktım.
Yarını hayal etmek, plan yapmak, herşeye adım adım ilerlemek.
Söylesene ne kazandırdı yine kaybeden olmadım mı?
Aklı bir kenara bırakıp sadece içimden geldiği gibi yapmalıyım.
En azından şu saatten sonra
Hayattan bir gün bile çalsam kâr.
Artık arkama aldığım rüzgar ile yaprak misali ordan oraya savruluyorum.
Birazda böyle olmalıydı.
Yolun sonunu düşünmekten hayatı hep ıskaladım.
Ömrümün kaçta kaçı gitti bilmiyorum.
Kaç sabaha daha merhaba derim.
Kaybettiğim gücü tekrar bulabilirmiyim?
Birgün huzura erecek miyim?
İçimdeki soruların cevabını, ölüm beni bulmadan bulmalıyım.
Ben bu hayatı yaşadım demeliyim.
Şimdi yol nerde başladı nerde bitecek belirsiz.
Sadece yürüyorum ne için yürüdüğümü bilmeden.
Belki bir gülümseme de mutluluğu yakalarım.
Belki de kendimi acıların içinde bulup tekrar başa sararım.
Ama asla eskisi gibi olmam.
Her duyguyu en dibine kadar yaşasamda.
Geç kaldıgım zamanın getireceği herşeye hazırlıklıyım.
Gün benliğini bulma günü.
Her dakikan hatta saniyeler bile değerli.
Koş şimdi yakala hayatı.
Sen zamanla değilde zaman senin için tükensin.
Kamile Kaynak
Kayıt Tarihi : 11.5.2025 00:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!