Gözüm görmese de kalbim hisseder,
Hem benden uzaksın hem bana yakın.
Bilmem ki insanlar bu işe ne der,
Ne benden uzaksın ne bana yakın.
Alıp gittiğin gün sen benden beni,
Bir ateş olmuştun yakan bedeni,
Nasıl anlatayım bilmem ki seni,
Hem benden uzaksın hem bana yakın.
Kokun karışınca rüzgara, yele,
Döktüğüm gözyaşı dönüşür sele,
Gönlümde yalnızsan başka mesele,
Ne benden uzaksın ne bana yakın.
Sen varsan sevdanın gölü gibiyim,
Sen yoksan sahranın çölü gibiyim,
Yaşıyorum sanma ölü gibiyim,
Hem benden uzaksın hem bana yakın.
Kalbimde büyüttüm bittiğin yerden,
Yuvarlanıp gittim ittiğin yerden,
Dönmeyi bilmedin gittiğin yerden,
Ne benden uzaksın ne bana yakın.
07.12.2014
Avni TemizKayıt Tarihi : 7.12.2014 22:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!