Önce aşkı bulduğum sonra aşık olduğum şehir
Erzurum, sana geliyorum
Kokunu içime çekmeye
Toprağına yüz sürmeye geliyorum
Dünyanın en güzel şehri
Dadaşların cenneti
Yürüyorum yine tek başıma hayat yolunda
İçimde aşkının kasırgası dışarıda fırtına
Bir kere dön bak ardına, ardında bıraktığın enkaza
Sensiz eksiğim sensiz yarımım anlasana
Sevmeyecektin neden umut verdin güzel yarınlara
Neden tuttun ellerimi bırakacaktında
Zamanın bizden alıp götürdüklerini
Geriye alabilmek mümkün olsa
Yüreğimizde açılan yaraların izlerini silebilsek
Ya da geriye dönebilsek bir an
Biliyorum mümkün değil bütün bunlar
Zaman geçmiş, giden gitmiş
Yorgun düşmüş yüreğim zamanın elinde
Kırılmışlıkların incinmişliklerin taa en derininde
Yalnızlık yarenim olmuş
bir yalnızlık türküsü bu söylediğim dilimde
Bir renk olsam diyorum bazen
Ya da su olsam
Aksam akabildiğim yere kadar
Denizlere karışıp kaybolsam
Yağmur olsam ya da
Yağsam bardaktan boşalırcasına
Aşk vardı bir zamanlar,aşkın vardı
Yüreğimin coşkusu kıskandırırdı şelaleleri
Gönlümde açan çiçekler,
Güzelliğiyle soldururdu en güzel gülleri
Sen yanımdayken en güzel şarkılarını söylerdi kuşlar
Ve gözlerine baktığımda gelirdi gözlerime bahar
Kurumuş toprakları yeşerttik biz
Aşk ektik
Sevgi ektik
Umut ektik
Öylesine emek verdikki
Bıkmadık yorulmadık sabrettik
Sen var git yaşa mutluluğu ellerle gönlünce
Uğramasın acı keder bir gün bile semtine
Sadece hayalin yeter benim yüzümü güldürmeye
Sen hep gül hep mutlu olsevgilim
Bir tek mutsuzluğun koyar ölmeden beni kabre
Sen hep gül hep mutlu ol sevgilim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!