Yokluğunda çocuk kalbim,
Hayalini basarım göğsüme,
Yokluğunda ürkek gözlerim,
Hatıralar cevap vermez sözüme.
Yokluğunda gözlerim barbaros caddesinde,
Yine o evdeyim yüksek apartman numara ondörtte,
Yokluğunda camın kenarına ilişirim de saklanırım,
Geldiğinde sanmayasın diye beni dertte...
Her odası evin hasret masum kediye,
Sensiz o kadar boş o kadar çaresiz,
Bu şubatta bana verdiğin hediye,
O da sensiz,onla ben kaldık
şimdi yalnız ikimiz....
Gelmeyeceksin değil mi,
Unuttun evi de,beni de,adresi de,
Gidişinde gözlerinden anladım,
O bakışa kaç gece ağladım,
Unuttun beni de,
verdiğin o masum hediyeyi de...
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 21:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!