Hedefim Vardı Eskiden Şiiri - Suat Uslukuş

Hedefim vardı eskiden Yusuf aldı elimden
Kimse kimsenin alıpta nasibini yiyemez
Bayraktar Sen var hedefe yayın açıkla kimden
Korkarım Allah'tan zaman geri gitmez O korkmaz

Hedefim vardı eskiden, Yusuf aldı elimden
Duymuştum bir kere ahir zaman kadere kırk beş
Nasıl oldu anlamadım acaip bir kalemden
Gördüğüm en kötü insan bile dost oldu kardeş

Hiç bir düzeni, hedefi gerçek olan adamım !
Bir pislik, bir berduş, dinsiz değil yeter enda`mım
Toprak olur taşta olur, kaybolur lan adamım ,
Yıllardır idealiyle bir inanan adamım

İlkokuldaydım patırtı, ses, toz tebeşir beyaz
Akşam olmuş, kışın eve gelince hava ayaz
Öyle bir puştluk yoktu ki, soba ısıtırdı yaz
BananeCinin kaşına, efendi bitmişti az .

Hedefim vardı eskiden, Yusuf aldı elimden,
Yedi yirmi dört, On iki, On bir usta Selimden
Tavşan çıkardım, şapka düştü kelimden
Kokusu kalmaz çıkar bir belli olur yelimden

Denk geliyordu yaptığım hesaplarıma göre
Tereyağı, bal, kaymağa has bulunduğum yöre
Farz kıldı rabbim hacıya hac, hocalara umre
İçim geçmiş, geçer vardım ya secdeye bir süre

Su damlamış kafa tasa, dert alıp dertli başa
Ölüm gelir erken yaşa, faydası bakmaz yaşa
Takma dişime göre iz alçıdan kaba taşa
Iskaladım, sıskaladım, yüzüm kar vatandaşa

Tedirgin davranışlarla itidal bu endişe
Bir lokmada hızır hekim, umrunda sağlık, umre
Tam tersine sözüm geçmez canavar köpek dişe
Umduğum gibi olmadı, rey, bey, efendi zümre

Arkadaşım vardı sana adını söylediğim
Kilitlenirken hedefe anıpta zikrettiğim
Zengin yazmış fakirliğe alışmamış dediğim
Bir kanunu var demekki kuru ekmek yediğim

Altın gibi en kıymetli, yer adaşı sayılır
Ya rabbim durup dururken insan nasıl ayılır
Ağzından bal damlar sarı arı nasıl bayılır
Geniş düşün, cennetteki hu`ri, böyle yayılır