Hece Şiiri - Hüseyin Muşmal

Hece
Bir gece yarısı daldım öylece,
Gözümün önünde, çıkıp gidişin,
Dondurdu nefessiz kaldım öylece,
Bir anda hatrımı yıkıp gidişin.

“Dur!” dedim dil döktüm amma ne çare?
Aklım da fikrim de kaldı biçare,
Dağıldım, yıkıldım oldum bin pare,
Öldürdü, son bir kez bakıp gidişin.

Tarifi ne mümkün düştüğüm derdin,
Sanırsın 'bir ömür müebbet verdin.'
Ben değil miydim senin öz yurdun?
Oldu mu hiç böyle çekip gidişin.

Ne oldu bak şimdi kime kâr oldu?
Söyle sen hadi kime yâr oldu?
Hatrıma geldikçe nasıl ar oldu?
Ne varsa içinde döküp gidişin.

Eşref'in bekliyor her gündüz, gece,
Dilinden düşmüyor, hep aynı hece,
Ben efe oldukça sen oldun ece,
Aklımdan çıkmıyor yakıp gidişin?