Hazreti LuT (A.S.) -2 Şiiri - Sinan Karakaş

Lut’(A.S.) un bu isteğini, geri çevirmez Allah(C.C.) ,
Sedum halkı işledi, elbette büyük günah,

Allah(C.C.) yok etmek için, azmış olan milleti,
Lut aleyhisselama, melekleri gönderdi,

İbrahim’(A.S.) in yanına, uğradılar melekler,
Lut’(A.S.) un azgın milleti, için geldik dediler,

Biz suçlu bir millete, şüphesiz gönderildik,
Lut’(A.S.) un ailesini, suçlulardan ayırdık,

Karısı hariç Lut’(A.S.) un, aile kurtulacak,
Karısı da elbette, suçlularla kalacak. (Hicr 58–60)

Bu kasaba halkını, elbet yok edeceğiz,
Çünkü oranın halkı, o zalim kimselerdir.

İbrahim(A.S.) meleklere, Lut’(A.S.) ta orada dedi,
Orada olanları, daha iyi biliriz,

Karısının dışında, Onu ailesini,
Kurtaracağız diye, İbrahim’(A.S.) e söylendi. (Ankebut 31–32)

Melekler İbrahim’(A.S.) den, ayrılınca Sedoma,
Giderek uğradılar, Lut aleyhisselama,

Hazreti Lut(A.S.) onları, elbet tanıyamadı,
Melekler ise Lut’(A.S.) a “Biz getirdik azabı,

Onların şüphe edip, durdukları (azabı) ,
Sana gerçekle geldik, doğru söyleyenleriz. (Hicr 63–64)

Hazreti Lut (A.S.) sıkıldı, bu çetin bir gün dedi, (Hud 17)
Melekler yakışıklı, erkek suretindeydi,

Şehir halkı duyunca, bu genç misafirleri,
Lut’(A.S.) un evine gelip, istediler gençleri,

Hazreti Lut(A.S.) onlara,,Allah(C.C.) tan korkun dedi,
Bunlar konuklarımdır,, beni utandırmayın,

Onlara karşı gelin, beni rüsvay etmeyin (Hicr 68-69)
Sizler konuklarıma, ne olur dokunmayın,

Alın dedi sizler, bunlar benim kızlarım,
Kızlarım sizin için, (nikâhlayabilirim.)