Haziran'da yağmur Şiiri - Musa Niyaz Erdem

Haziran ayında toprağıma düşen
ilk yağmur tanesi—
sessiz bir veda gibi.

Kar artık düşmüyor buralara,
dağlar çıplak,
ve beyaz yalnızlığım,
avuçlarımda eriyip gidiyor.

Ellerim hâlâ üşüyor,
ama biliyorum—
bu da geçecek.

Beni en çok,
sana alıştığım gibi
seni unutmaya alışmak yaralıyor.

Ne sesin yankılanıyor gecelerde,
ne uykularım bölünüyor.

Temmuzun sıcaklığı vuruyor yüzüme
Son bir sigara daha içip
Hazırlanıyorum sensizliğin
Gerçekliğine..