Haziran Şiiri - Şükran Atasay

için için susar bir yarısı şiirin
bir yarısı ağlamaklı
bir yarısı özgür
bir yarısı tutsak,
söylesene o tozu şehrin maviye nasıl bulaşır
ben anlattım; uzun uzun sustum
çok kolayca olmadı ya zor hiç değildi oysa
seni sevmekse yanıp yakılıp geçtiğim yollar
geçtim;
baharın ilk çiçekleriyle aldığım tadın damağımda duruyordu
baldan tatlı, zehirden acı, ne vardı
ben söyledim; seni sevmekse ederi kelimenin
döktüm kesemden, sıraladım mısraya
seni sevmekse ben hep sevdim
gözlerimi yumuşum kederli
bir yanı aralık kapımın
bir yanı karanlık odamın
bir yanında sen varsın
hep vardın;
ocakta demlenen çayın kokusunda
sonra şekerimde fer diye
bir de kalemin kağıda dokunuşu gibi
anlam katıyordun yaşama
yaşıma ümit ekiyordun
yaz seninle geliyordu
seninle gidiyordu nereye gitsen bir yanım
ağlamak bile güzelmiş öyle mi
hakikaten öyleydi
ben sana baktım, sana büyüdüm sonra
ne zaman seni sevdim, sana geldim
ben oldum o zaman.