Sararmış bağ, bahçe
Güz sonu iş,güç yoğun.
Kuşluk vakti dış kapı çalındı
Kimdir bu saatte?
Açtı kapıyı Ayşe Nine.
Elinde asa bir garip adam:
“Bir bardak süt;
Verir misin Nine”.
Ayşe Nine salladı başını:
“Dağıldı inekler koyunlar;
Bu saatte süt ne arar
Git haydi başka kapıya!”
Garip garipçe söylendi:
“Dağılın da görün, dağılmak ne imiş;
Anlarsınız o zaman…”
Çekti asasını
Sanki kayıplara karıştı
Bulutlarla yarıştı!
O günden sonra oldu olanlar:
Kurudu çeşmenin suyu,
Yarıldı tepe, dağ, taş, toprak
Bir salgın kuşattı sanki çorak.
Toplantı üstüne toplantı;
Heyet dedi: Dağılalım!
Dağılalım civar beldelere.
Ve dağıldılar, dağılındı;
İzler kalmıştı geriye...
Dedi ihtiyar:
Doğru izleri takip et ey oğul!
Belki de; “Hızır’dı” gelen diye...
Hazır… Nazır… Hızır…
Ağustos 2024
İlhami TürkerKayıt Tarihi : 23.4.2025 16:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!