Hazine Şiiri - Ahmet Yıldırımtepe

HAZİNE
İki sütün arsında saklı hazine
Kime desen durma sakın, hemen kaz derler
Yırtık, noksan bu harita yetmez gizine
Sende akıl hiç yok, yahut pekçe az derler

Nedir o sütunlar acep, diyen hiç yoktur
Aç olana akıl verir, kendisi toktur
Dili öldürmeyen hançer, körelmiş oktur
Sür yarana bu merhemi, adı tuz derler

O sütün ki omuzlardır belki kollardır
Hazineyi çevreleyen sırlı yollardır
Karda kışta tutunduğu kadim dallardır
Şu bıçağı al eline bir harf çiz derler

Hazineyi sorsa keşke söylesem bende
Üçüncü bir gözdür desem arkada önde
Zariftir dikkat et kırma, dünde bu günde
Olsa olsa ya cilvedir, ya da naz derler.