Hazar Gölü'ne Şiiri - Hadi Önal

Bir ucu uzuyor Hazar Dağı’na
Yayılmış gitmiş taa Gezin bağına
Bindin mi şöyle küçük bir kayığına
Seyrine doyulmaz Hazar Gölü’nün

Bazen yaslı gibi sessizce durur
Bazen hiddetlenir kıyıya vurur
Yazın her yanına çadır kurulur
Süslenir etrafı Hazar Gölü’nün

Kıyısında yaslandın mı ağaca
Baktın mı bir uçtan diğer bir uca
Bütün derdin uçar bir yıkanınca
Şifa veriri suyu Hazar Gölü’nün

Doyum olmaz sabah esen yeline
Lezzetli balığına hem ördeğine
Çıkıp baksan bir tepeden seyrine
Martıları uçar Hazar Gölü’nün

Bir küçük adası mavi sularda
İki sevgilisi erememiş murada
Bunun üzerine göl olmuş peyda
Hazindir öyküsü Hazar Gölü’nün

Hemen kıyısında şirin Sivrice
Dolar sokakları bir yaz gelince
Huzur verir ihtiyara hem gence
Hayranları çoktur Hazar Gölü’nün

İnmiştir içine göklerin rengi
Cenneti andırır bulunmaz dengi
Bitmez güzelliği her insan gibi
Hadi’nin kalbinde Hazar Gölü’nün
1968-Sivrice