Hazanet Şiiri - Abidevi Sevdirir

Kızgın bir aşk güneşiyle bronzlaşırken bedenim,
yüreğimdeki karlar fırtınanın ardındaki ayazla kalıcılığını koruyor.
Sonra kirli bir gece yarısından artakalan şaibeli sevişme düşleri...
Ve şarap kokusu...
Ahh! bir de herzamanki umarsız gölgenin düşümdeki ağırlığı
Aşkımı vurmanla yaprakları sararan ağaçlarımın bir sonbaharı beklemesinin hazinliği.
Ölümün! evet ölümün gelmesini beklemek kadar yaşama sarılmak,
ve yaşama anlam yüklemek için aşka sarılma zorunluluğu.
Yanii çıkmaz seraplar...