Ey kalbim
Acılara tutunarak geldi yarım asırlık ömrüm,Hazan mevsiminde. Sırtımı yasladığım salkım söğüt yapraklar döküyor,
Bakarken uzaklara,'Bir aşk için yapabileceğim her şeyi yaptım,ama yanlızlığı kabullenmek?
Giden zaten çoktan gitmiş yazılan şiir sayfalarım sararmış,hazan gazeli renk yoldaşım birde yanlızlığı doldurdum
koynuma.
Geriye ne kaldı kalbim! diyemiyorum,Bir annenin merhameti gibi yapışıyorsun dudaklarıma,Hazan da olsan,
Sararmış bir yaprak gibi dökülsen'de içime kalbim vaz geç,biliyorum çok geç ey gönlümün yası.
Vakitlerim neden sana ayarlı,anladımki ben sende kaybolmuşum,unutulmuşum.
Hemen şimdi çıkacağım,Hazan seyrinde,ne kaldıysa senden rüzgâra bıracağım.
Biliyorum dudağımda hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiç bir işe yaramayacaktır,seni düşünmek.
İki ucu keskin bıçaktır bu işin. yaptıklarımla değil,yapmadıklarımla yargılarsın,bu hafifleticici sebep değil.
Sağlamaz indirim.Aşkta iyi halin cezası.
Ey kalbim
Senin için şunu yaptım/yapmadım,artık anlamsız. Üzülme, sen yaşanması gerektiği gibi yaşadın,özledin gülerken ağladın,Türküler yaktın umut adına aşk adına.
Ve düşündün,düşündün,Şiirler yazdın Hatta Şairler kervanına kattılar seni.
Ya o ne yaptı,
Sen aşkı doya doya yaşarken,o engeller durmadan koydu.Hayatı ıskalamak yok,varsa onun,bırak o lüksü yaşasın.
Ve sol yanında süzülen yapraklar arasında sızan güneşi fark ettiğinde,
Her zamanki gibi yaşayacaksın sen. 'acılara tutunarak' yaşamayı öğreneli çok oldu.
Yalnızlık o kadar da kötü değil. Sen mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın ki.... Epeydir eline almadığın kitaplar şiirler seni bekliyor. Şiir okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu?
Hiç görmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana.Doğadaki duyulmadık kuş sesleri,bir rüzgarın oğultusu,Yalçın bir kayada seken kekliğin ötüşü doyuracak seni.
Yine içeceksin yeni rakını balığın yanında. Üstelik dilediğin kadar sarhoş olma özgürlüğü de bende armağan....
Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun aslolan yürektir. Yürek sesi bilmeyenler ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma yaşadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte.
Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın aşkı sevda duygusunu. Elbet bitecek hasret günler,
ve o zaman çöllerinde yetişen cılız minik bitkiler değil,
Güneşin gözlerindeki çiçekler dolduracak yüreğini...'
Ve
Dik bir sabah vakti
Gördümki götürüyorsun
Şafağında sevgilim
Beklerken yüreğim
Görüldü
Kasvetini anlatan güzergah
Yinede
Güneş şiirimde
Yaşasın umut
http://gruplar.antoloji.com/kurecik-siir-grubu
Hamza İnceKayıt Tarihi : 2.11.2006 22:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hazan yapraklarının seyrinde yazılan mektuplar...

Hazanın bir bu yönünü seviyorum. alabildiğine yazdırıyor içten ve hüzünlü duyguları. Nasıl yanıp kora dönüyorsa, dur durak bilmiyor, hazana değen yürek.
Çok çok güzeldi. Hazan yaprakları gibi çokça puan düştü mektubun üstüne.
Saygılarımla can toğrağım.
TÜM YORUMLAR (12)