hüznüne sevda yapışır mı bilmem
bütün kuşlar kurumuş ağaç dallarında şakır mı bilmem
çaresiz kır böceklerim sonbahar hüznüne yenik düşer
yazdan kalan kırıntılardır demet sıcağını taşıyan
ağaç kovuklarında güz mevsimlerine duran
doğacak tohumlar hazan mevsimde sözleşir
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta