Bir adım vardı kırık dökük paramparça
Renkleri sararan perdelerin ardında
Hırçın denizdim mavi deryalarda
Uyuyan çocuktum ipeksi kumsallarda
Sevda aktı yüreğimden insanlara
Ardına bakmadan gittiğin o an
Çekildi kan damarlarımdan
Sellerden derya oluştu gözlerimde
Boğuldum her damlanın enginlerinde
Ey meyve veren, gölgesinde
Serinlediğimiz,,,
Mısra mısra, duygularımızı
Kaleme alabilmemizin,
Yegane nedeni
Ağaçlar,,,
Adam gelmış ellibeşine
Genç kız henüz yirmilerde
Canavar taze et izinde
Kurban menfaat peşinde
Ey zavallı ahmaklar
İlk aşk derler adına.
Ben ilklerde kalmışım.
Şiirler sırlarım olmuş.
Kalemlerse sırdaşım.
Yaşanmamış ne varsa.
Anlatır gözyaşlarım.
Hani taşıyamazsın ya ağır gelir bedenin
Ezilirsin duyguların hoyrat yoğunluğunda
Özleminde kaybolursun ya hayallerinin
Tutacak umuduyla uzanır sonsuza ellerin
Her duyduğun ses mısradır sevdiğinden
Bir adın kaldı ellerimde
Öylesine yazıp çizdiğim
Duygularını dört yanımda
Özlemle hissettiğim...
Aldığım herbir nefeste
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!