Hayatın dudaklarına düşen,
Vakt-i Hazan ömrüm benim.
bir yanım umutlarım,
bir yanım hüzünlerim,
dizlerime kadar çekilen acının,
derinleşmesini izliyorum.
ey sevgili!
gecenin gizemi gibi düştün yine gözlerime
gel aşkın rengine boyanalım
hayal rengi mor düşlerle...
hazan gecelerde..
Ah sen!
sana anlatabilsem meramımı
bütün setler yıkılacak ya
bütün ah’lar devrilecek!
oysa
sen benden gittinya,
Hani hüzünleniriz bir garip olur içimiz,
birden bir efkar basarda nedendir niyedi bir türlü adını koyamayız.
bir iç çeker sonbaharda geldi deriz,
vakt-i hazan namı diğer hüzün ayı,
eylüldür artık takvim yaprakları birer birer hüzünleri sayar.
sanki tüm hüzünler toplanıp haberleşmişcesine hep üst üste gelir.
Sen kaybından
Üşüyorum bu gece.
Sensiz düşlerimden d/üşüyorum.
Senle saklı her y/anım yara alıyor,
Halbuki soğuk değil gece
Ey Sevgili! ..
Seni bu geceler getirdi bana.
Sen bu feveranlı gecelerin en gülgün hatırasısın gönlümün yakamozlarında.
Nazlı bakışlarını hep bu gecenin serinliğinde yakaladım
Ve bu geceler kadar seni bana hatırlatan hiçbir şey yok bilgi dağarcığımda...
Sen
kaybetmenin nedemek olduğunu biliyormusun?
oysa
ben
yalnızlığın nedemek olduğunu iliklerime kadar hissediyorum..
malesef
alma bedduasını kırık dökük sözlerimin
bitirip tüketme ümitlerimi
yorma sana yazılan kelimelerimi
dinle sesini yüreğimin
hicrana batır tüm sözcüklerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!