Hazan mevsimi gibiyim

bir sonbahar mevsimi gibi yapraklar dökülmüş
bir insan asıl olurda yaşarken ölümüş
tüm acılar sarmış bedenini kahretmiş yaşamaya
son cümlen kaldı bana bak oda yüz tutdu ağlamaya

bir sonhabar hazan mevsimine döndüm
oysa şimdi gör halimi bak yaşarken öldüm
tüm cümlelerin son bulduğu yerdeyim
şimdi ise yaşayn ölü bir serseriyim

istemiyorum artık ne sevgini nede aşkını
tüm cümlelerin yalanmıydı yoksa acımı
yüzüm ğülsede kalbim ağlıyor biliyormusun
yaşarken öldürdün serseriyi anlıyormusun