Hazan Mevsimi Şiiri - Beyza Dersin

Şimdi vakitlerden bir hazan mevsimidir.
Kuşlar alıp başını gitmekte.
Ağaçlar ise kışa hazırlık telaşesinde.
Beni sorarsanız hazana ayak uydurmaya çalışıyorum. Zorlanmıyorum ama.
En iyi uyum sağladığım mevsim olmalı hazan, gönül bahçemin en çok sevdiği mevsim.
Belki de sadece bu mevsimi gördüğü için alışmıştır ona gönül,
sadece onunla hemhâl olduğu için.
Yazdan da mı haberi yok? Hadi yazı geçtim ağaçların canlanıp hayat bulduğu çocukların sokakları doldurduğu ilkbahardan da mı haberi yok demeyin.
Deyip de gönül hânemin duvarlarında çatlak açmayın.
Siz sormadan ben söyleyeyim. Peki ya kış? Lapa lapa yağan kar, kardan adamlar, kar topu savaşları... Yok işte.
Hazan öyle bir kapladı ki gönlü ne kıştan var haberi, ne yazdan ne de ilkbahardan.
Gönlüm hep yaprak dökme mevsiminde,
gönlüm hep turuncular içinde,
gönlüm hep bir hasret içinde...