Bir Eylül sabahı gezdim hazan bahçelerini
Seninle kokladığımız güller de solmuş
Nergis yorgun papatyanın kırıktır elleri
Belli ki; bir dertleri var hallerinden belli
Gezdim yine dün yorgun hazan bahçelerini
Seninle suladığımız renkler de solmuş
Bir gözde hazan bir diğerinde hüzün
Çocukluğumuzun şahidi ağaçlar da solmuş
Bu hazan bu hüzün mevsiminde ağaçların
Sanki umutları kırılmıştır en ince yerinden
Bir yaprak sararıp dökülüyor gözler önünde
Eş dost nerde bir tek rüzgâr var cenazesinde
Kayıt Tarihi : 30.11.2025 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Denizli 2025
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!