Her sureten insanı, insan saymak bir hata!
Bazı Âdemoğlular, hayvan bile olamaz.
Bir beşeri din-i hak, etmemişse ihata;
O, unvandan şu varlık, zerre hisse alamaz.
Nasıl insan olur ki, İslamlığa bigâne?
Hakka kulluk yapmayan, yaklaşamaz semtine.
Böylesinden doldursan, bir çuvala bin tane;
Bini bir zat sayılmaz, uymuyorsa son dine.
Hangi işe yarar ki, itikattan cüda kul?
Ne yenilir eti var, ne içilir bir sütü.
Böylelere bir değil, bitirtseler bin okul;
Yoksa kalpte havfullah, olur ancak bir kötü.
Yük taşıtmak istesen, gelmez eyer semer’e!
Zorla vursan sırtına, durmaz atar anında.
Ağaç bile verirken, türlü, türlü semere;
Dinden uzak kişinin, hiç bulunma yanında.
Hayvan olmak zor iş de, insan olmak daha zor!
Kâfi gelmez şu işe, sarıldığı maddi dal.
Kim ki kitap sünneti, yaşamayıp rafa kor;
Uzman olsa yüz dalda, olur ancak bir edal.
Abdullah Toroslu
21.11.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 21.11.2013 19:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!