Tozunu kaldırmış çocuklar kaldırımların.
Saçları taranmış ve biraz ıslanmış.
Çalıyorlar şeker için kapılarını evlerin.
Hayrola, bayram mı var ne?
Gençlerin ellerinde yüzük ve kırmızı bir kurdele.
Düğümün ortasında bir makas ve "çıkırt!"
Ruhları artık el ele.
Hayrola, düğün mü var ne?
Üst kattan bir çay kokusu yayılıyor mahalleye.
Demlik demlik fokurdama sesi,
Dökülüyor bardaklara şimdi.
Hayrola, bir sofrada muhabbet mi var ne?
Ben mi?
Ben de hava hep aynı be!
Hayrola sana, ne sorup durursun beni?
Yoksa sende mi bizi özledin ne?
Kayıt Tarihi : 13.3.2022 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!