Middelhavet’s Drøm
Vi skal reise til ett blå hav,
İ vinden skal vi ha våre kvite bunader.
De eldgamle seilene er fri som vinger,
Tembel Adam
Tarihi okunmuyan eski bir kart buldum bugun,
Yeni supurulmus eski bir asfalt uzerinde.
Gunes’i ariyordum islak bulutlar arasinda,
Uzun zamandir yazmadin, sanirim Noel hazirligi ile mesgulsundur.
Bizim kiz Deniz'in cok iyi bir arkadas oldugunu soyler durur.
Sonbahar bitti sari yapraklar hala yerde kuruyor,
Benim kalbim artik bir duzensiz atip duruyor.
Gunler iyice kisaldi,devamli karanlik icinde isik ve gunes'i ararken,
Ruyalarimi ve umutlarimi eskittim yenisini hic bulamiyorum.
Su’ya ozlem,
Topraga ozlem,
Gun’e gecmise ozlem.
Ana’ya Baba’ya, renklere ozlem,
Bir omrum sonuna geldim,
Ama hala yasama ozlem.
Bahçemde olmege hazırlanan bir kus oldu bugun.
Ben ona yaklastikca o benden uzaklaşti,
Ben ona yuzumu dondukce, o bana arkasini dondu,
ustune biraz su doktum, silkindi ve titredi,
Gunes'in altında usudu,
yem verdim yemedi,su verdim içmedi,
Saklambac,Korebe,Kose kapmaca oynardik yaz geceleri,
Los sokak lambalari altinda.
Ben ve karsi komsumuzun kizi Hayriye.
Gozlerin ela idi, ve saclarin sari,
Kisa pantalonlu cocuklar,ve Beyaz puanli,kirmizi entarili kiz.
Bostan bahcesi duvari dibinde, Arnavut kaldirimli sokaklar kosesinde.
Nattens mørke synker seg, håp og forventninger forsvinner langsomt.
Uskyldige små fugler synger i soloppgangen uten kråkere sjøfugler.
Nå er det vår dagreise som begynner med tanke på målet etter våken tilstand befinner seg.
Inngang i skogen vandring ved bekken, tankene våkner seg stadig langsomt.
Vanndroper føles på øyeløkkene ved fossen, så vår dag begynner utforme seg.
tilsynekomst smerter, urolighet skapende remedier forsvinner i den dype og mørke skogen.
Tiyatro’nun son perdesi
Bir gun gelecek benim de ustume toprak atacaklar tanislar, arkadaslar kardesler,
Ben gulerek bakacagim onlara surati asik o kaba erkeklere,
Hic bu kadar yakin olmamistim gercege ve de kadinsiz hic yasamamistim topragin ustunde.
Simdi su yorgun vucudumu koydular dostlar 3 metre topragin altina,
Ama benim gozlerim hala acik seyrediyorum kendi gomulusumu hem de ilk defa.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!