ne kadar yakına gelirsen
ve ne kadar uzağa gidersen
sen aynısındır o değişmez
narin parmaklarının arasında
yemyeşildir damarlar
yaşlı kaslarında bastondan destek alır ağır aģır akan kan bir baykuş bile utanır sessizliģinden
ah o katil makas ışıldayan çelik
açılır ve kapanır
mahçup bir korkudur
gözlerindeki şaşkınlık
ölmek demek nedir
kaybetmektir bahsi
dönüş yoluna düşersin
ve fısıltı kokan kelimeler
sallanırlar gecenin ortasında
olgunlaşmış bir incir düşer kucağına
boşuna mıydı ölmen
boşuna mıydı birilerinin uğruna...
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 15:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!