Haykırış Şiiri - Abdurrahman Demir

Şarkıların yetmediği yerde
Yeni besteler yaptım kendime
Sadece içimdeki notaya uyan
Bakma öyle sessizliğime
Beynimde rihtersiz depremler
Dilimde fırtınalar koparan cümleler

Sözcüklerin yetmediği yerde
Hiçkimsenin anlamadığı
Bir dil yarattım kendime
Duvarlara öğrettim
Masama sandalyeme
Haykırdım geceler boyu
Odamın penceresinden
Fark etmediniz
Gelip geçtiniz sadece
Siz yalnızcadan anlamıyordunuz ki zaten

Yetmediği yerde yüreğimin
Oturup çocuklar misali
Çizgisi eğik kalpler çizdim elmaya benzeyen
Ortadan ikiye böldüm sonra acemice
Bir tarafı sen bir tarafı kocaman boşluk
Utandım belki de biri anlar diye
Yağmur yağıyordu dışarıya
Tuttum iki de bulut çizdim üstüne

Yolunu buluyordu her şey
Ölümü düşündüm
Hayatın dar geldiği yerde
Zaman sonsuz uzay boşluğu sevdan