Haykırış Şiiri - Feyzullah Evcil

İçten haykır alemlere feryadını..
Kimler gelmiş kimler geçmiş,
Uzun uzadıya düşün..
Belleğini çalıştır.
Bir tek aşık senmisin? .
Neden çalmıyorsun sazını..
Unut gamı kederi...
Yansada kalbin aldırma..
Deki:
Senin aşkın ölümsüz..
tanrıya varmak gibi..
Görsel güzellikler pek ilğilendirmiyor seni! .
Çünki sen bir tanrıçaya aşıksın..
Sihirli değneğini senin üzerine,
İşaret etmesini bekle...
O gün gelecek...
Başaklar olduğunda..
Belki;
Bir kaç başak oluşumu sonrasında..
Yansın o zaman dilimi gelene dek yüreğin.
Dinle sessizliğin seslerini.
Sükut et.
Lâl olsun dilin.
Sev yine en derinden..
İçinden söyle,
Seni seviyorum diye..
Düşlerinde gör siluetini.
İncecik tel tel saçlarının savrulduğunu tahayyül et,
Esen rüzgarlarla.
Selam söylemek istersen selamını;
Selam rüzgarına söyle o söylesin.
Sözlerini onun bakışlarına ser,
Erisin yitsin.
Dudaklarındaki kor alevi hissetmeyi,
İçinde sakla.
Taç yapraklı bir karanfil tak kulağının arkasına...
Seninle beraberliğinin anısına.
Kokusu daim olsun yüreğinde.
Mısralara yaz tanrıcanın büyülü güzelliğini...
Bakışlarını anlatamazsan mısralarda;
Kalbine sor? .
O söylesin.
Sonra yürü maviye doğru...
Selam ver.
Aç göğsünü.
Mavinin sevgisini doldur içine.
Doldurki sevgin mavinin enginliği
Kadar olsun.
Uçsuz bucaksız.
Taki şiirlere konu olacak kadar.

19 nisan perşembe 2012
00:52