Haykırış.... Şiiri - Mehmet Aydemir

Ağlıyorum rabbim...
Sen bir damlanın,
İçindeki zerre kadar berrak ol dedin,
Sükut et,
Dinle yeryüzünde en küçük varlığı,
Sev... Sev,
İnancı her ne olursa olsun,
Yaşayan insanı,
Küçük görme...
Aklında muhakeme yapma,
İnanışına...
Toprakta yeşeren,
Fidanlar, çiçekler, ağaçlar gibi,
Aç kalbini,
Ruhunla ulaş dedin insana,
Ağlıyorum rabbim,tanrım...
Can pazarına düşmüş kullarının,
Yaratılmış canına... Bedenine,
Zarar verişlerine,
Unutuldu rabbim...
Peygamberimizin Mekke’ye,
Girdiğinde söyledikleri,
İnanıyorum diyen kalplerin,
Kulaktan dolma yaşayışlarına,
Ağlıyorum rabbim...
İnanan müminlerin,
Yanlışlıkla bir anlık gafletle,
Müslümanlık gidiyor diyenlere,
İnanamıyorum rabbim...
Kullarının ben senden,
İnançlıyım diyenlerine,
Sen cehenneme; ben cennete,
Gideceğim diyenlere,
Gözlerimi kapatmak istiyorum rabbim...
Yaşamak yerine,
Sevmek yerine,
İnanmak yerine,
Güllerin ve zambakların yerine,
Saygı ve hoşgörü yerine,
Ruhunda; kalbinde; yüreğinde,
Fesatlık ekenlere,
Yanlışa düşmüş kullarının,
Bir kaç palyaçonun arkasından,
Dereler gibi akmasına,
Kendinin ne olduğuna bakmadan,
Rabbim,tanrım...
Beni muhakeme eden kullarına,
Hacı; hoca; Müslüman bilginiyim diyen,
Kullarının,
İnsanları birbirine kırdırana,
İsyan etmiyorum rabbim....
Bir gün.. Evet bir gün,
Akşamın batan güneş ışıkları,
Doğusunda tekrar hak yolunu,
Bulacaklarına...
Suç eylediysem rabbim; tanrım,
Affet...
Afet beni.....! ! !

Mehmet Aydemir 05.02.97 bir kadir gecesi haykırış...