mahmur gözlerle adımlıyorum
Samandağı'nın güzelim sahilerini
akdenizin dalgalarının haykırışıyla
arıyorum denizimin maviliğini
kumu,deniz kabuklarını
gökyüzünün, denizin haykırışlarını duyuyorum
ta derinden
kulak kabartıyorumve dinliyorum
deniz ile gökkubenin sohbetini
gökkube dert yanıyor denize
insanların nasılda dünyayı hoyratça kullandığını
değerini anladıklarında
artık iş işten geçmiş olacağına dert yanıyor
hak veriyorum onlara ama elden ne gelir
içime çekmeye çalışıyorum
o yosun kokusunu, denizin kokusunu
zihnim rahat durmuyor bin bir düşünce dolanıyor usumda
bir kurt gibi kemiriyor
güzelim denizin nasılda günden güne yok oluşunu
acı da olsa görüyorum
ve yeniden hak veriyorum
gökkubeye ve denize
Kayıt Tarihi : 12.9.2007 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insanlarımızın sahip olduğu doğa güzeliklerini nasılda hoyratça kulanıp sonlarını hazırladıklarını yansıtmaya çalıştım şiirimde.Ben deniz tutkunuyum bu güzeliğin bilinmemesi ve kirletilmesi yüreğime dokunuyor
acı da olsa görüyorum
ve yeniden hak veriyorum
gökkubeye ve denize
Hassasiyetle yazılmış bir şiir. katılıyorum. denizi ve doğayı yok eden kim? Biz insanlar...
Tebrikler..
hassasiyet hepimizde olmalı...
nefis bir çalışmayla gelmişsiniz ...
kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (2)