Hayırlı Sabahlar Şiiri - Nuriye Toprak

Evet, diyecek, söze başlayacak bir kelime bulamıyorum
Öyle başladım ben de bir köşesinden
Aslında söze başlamaya gerek de yok
Özlemiş duygularım, onu bulup kalbimden onunla konuşmak istiyor
Bazen onun varlığını hissetmek istiyorum. Gerçek insan olduğunu hissetmek isteyen duygularım var
Hayalini yanıma getiriyorum
Gözlerini fazla hayal etmiyorum
O kadar hayal etmemeye de alıştım ki
Çok nadiren, kırk yılda bir diye lafın gelişi söylenen zaman aralığında rüyamda görünce de gözlerine rüyamda bile hiç dikkat edip bakmadığımı veya rüyamda gözlerini görmediğimi fark ettim.
Geçen yakın zamanlarda nadir de olsa hayal ediverince kalbim heyecandan kendine mukayyet olamıyordu
Ben de hayal etmiyorum her zaman
Şimdi böyle boş dolu ayıp ayıp konuşuyorum ama
Benim kafam sonradan ayıp olduğunu zaman geçtikçe daha da hissetmeye başlayan ilk anda tam farkında olmayan bir kafa
Herhalde bekledikçe idrak etmeye başladıkça kendimi tutamayıp sileceğim gibi hissediyorum
Bana küsmeyin silersem
Eskiden küsüyordunuz
Fakat ben bir an cüret edip ağzımdan konuşurdum
Sonra sizin hayal bir varlık değil de gerçek bir insan olduğunuzu düşündükte, idrak ettikçe yaptığımdan utanmak duygusu büyümeye başlıyordu