bahara yüzünü dönmüş papatyaların solması,
çıkmaza sürüklüyor yürek bahçelerini.
bu kendini bilmez dünyanın eylemleri
yarım bırakıyor içimizin birikmiş sözlerini..
aydınlık-karanlık savaşlarından,
bir başınalığın karmaşasından gayrı
bozulmuyor düzen..
farkı hisseden kentler de
düzeni bozmuş iklimler
saf dostlukları yaralamış..
sonra ansızın yağan karlar
ışığa hasret yeşillere dokunmuş
boyun eğmiş dallarından çiçekler...
farkı yok hiçbir şeyin buralar da
koşar adım hayatın telaşıyla
bildiğimiz yere gidiyoruz..
haydi,
hızlanalım mı daha?
o mukaddes sona...öz/__
Kayıt Tarihi : 20.5.2024 05:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!