dilde tekerlemeden öte
çocukluktan önce
senden önce
hüzünlü bir vagon
ağır, hırıltılı ve de yorgun
Gabronun hüznü asil yüzü
sabah ezanlarında bir ıslık
vapur sesinde…
sevgiliye göz kırpan
tek bir far,
dansa davet
uzan bir çift el raylar.
Kayıt Tarihi : 31.1.2012 23:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
haydarpaşa garı ismiyle müsemma ne anılar ne hüzünler çağrıştırır bir çırpıda... bu güzel toprak içinde marmaranın kenarında istanbulun ağzında bir inci tanesidir coğrafi olarak... ama her yaşanan hüzünlü aşkın arka fonunun gölgesi muhakkak haydarpaşaya çıkar... geçmişin yaşanmamış geleceğin, kırmızı ve siyah filemenko hırçın kızıdır, vapurla treni buluşturan o liman o gar... belki de bir kadın ruhu gizlidir içinde greta garbodan türkan şoraya uzanan sislerin içinde gizem dolu... fukaralık, yokluk bir yamalı yafta gibi yakasında asılı kalmış ama asla yakışmamıştır; çünkü o asildir, o vakurdur fikrimce... tarihin sayfalarına doğru son düdüğünü çalsa da, heran göz önünde olupta kavuşulmayan, kavuşulamayacak bir hasrettir artık...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!