Yollar bizi ayırır bazen sevdiğimizden,
Aradan geçer yıllar buluşturur yeniden,
Uzun olan yol değil, hasretin ilmiğinden,
Bitmez gibi görünen yol bitermiş aniden.
Yollar ince ve uzun sanki ömürden parça,
Günlerden Salı’ydı, ilçemiz Soma,
Ateşten kor düştü bütün topluma,
Madende oluştu çok büyük kaza,
Çokça şehit verdi, güzelim Soma.
Yürekler dağladı asil şehitler,
Günler aylar geçerek sonbahara eriştik,
Tabiat yorgun sanki bitkilerle dertleştik,
Cömertçe meyvelerin iyilerinden seçtik,
Olgunluğun simgesi sonbaharla birleştik.
Sararan yaprakların tonları ayrı ayrı,
Sevginin kaynağı ta yaratıcı,
Seven insan olur elbet baş tacı,
Tüm mutlulukların sevgi ilacı,
Sevgiden mahrumlar çekermiş acı.
Öğle bir dünya ki sevgiye muhtaç,
Türk kadını fedakârdır, eşinin hep yanında,
Çok çalışıp üretmiştir, sanayi ve tarlada,
Koyun gütmüş, inek sağmış, yaylada ve ağılda,
Hayatını feda etmiş, yurt uğruna savaşta.
Nene Hatun, Kara Fatma, Ayşe bacılarımız,
Alevi, Sünni deyip çalıştılar bölmeye,
Tutmayınca bu tuzak, yöneldiler Kürtlere,
Şer güçlerin maşası, dalıverdi içlere,
Katliam, zulüm yaptı, savunmasız köylere.
Milletin huzurunu başladılar bozmaya,
Torun ile buluşup, mutluluğa gark olduk,
Yaradana şükredip, dualarda bulunduk,
Sanki cennet kokusu, kokusuna vurulduk,
Mevlâm herkese versin böyle güzel mutluluk.
Acı ile ağlamak, yürekteki dardandır,
Boşalan gözyaşları, vücutta sigortandır,
Kederini saklama, ağlamak fıtrattandır,
Hiç kendini zorlama, bu düzen Allah’tandır.
Mahşerin simgesi, hüccacın sesi,
Burada yapılır Arafat Vakfesi,
Amin der gönülden hüccac cümlesi,
Dökülür günahlar kalmaz zerresi.
Beyazlar içinde melekler gibi,
Bir felaket vurdu bizi, yürekleri dağladı,
Ülkemin bir köşesini deprem ile salladı,
Nice canlar, nice dostlar enkaz altında kaldı,
Bütün ülke tek vücut, buna çare aradı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!