Küçük bir mikroptu, adına dedik virüs,
Dünyayı kasıp kavurdu, hepimiz olduk küs,
Evde kalmak kaçınılmaz, evlerimiz bize üs,
Ey insanlık ibret al, sonumuz olur kâbus.
Korona’yla mücadele hepimize oldu farz,
Günlerden Salı’ydı, ilçemiz Soma,
Ateşten kor düştü bütün topluma,
Madende oluştu çok büyük kaza,
Çokça şehit verdi, güzelim Soma.
Yürekler dağladı asil şehitler,
Günler aylar geçerek sonbahara eriştik,
Tabiat yorgun sanki bitkilerle dertleştik,
Cömertçe meyvelerin iyilerinden seçtik,
Olgunluğun simgesi sonbaharla birleştik.
Sararan yaprakların tonları ayrı ayrı,
Sinesine, sine sine,
Başım koydum sinesine,
Görmesinler diye beni,
Hep giderdim sine sine.
15.10.2014
Sevginin kaynağı ta yaratıcı,
Seven insan olur elbet baş tacı,
Tüm mutlulukların sevgi ilacı,
Sevgiden mahrumlar çekermiş acı.
Öğle bir dünya ki sevgiye muhtaç,
Camarat şeytana taş atılan yer,
Yen nefsini, at kimini, Allah'a söz ver,
Başkasını değil sen nefsini yer,
İbrahim, Hacer ol; kendine söz ver.
Şeytani duygular ruhunu gerer,
Yollar bizi ayırır bazen sevdiğimizden,
Aradan geçer yıllar buluşturur yeniden,
Uzun olan yol değil, hasretin ilmiğinden,
Bitmez gibi görünen yol bitermiş aniden.
Yollar ince ve uzun sanki ömürden parça,
Çalıştık, ürettik, vakit azaldı,
Emek verip, büyüttüğüm ne kaldı,
Ukbaya hazırlık, en büyük kârdı,
Dünya yorma beni, vaktim az kaldı.
Bakarsın çevrene, gidenler olmuş,
Türk kadını fedakârdır, eşinin hep yanında,
Çok çalışıp üretmiştir, sanayi ve tarlada,
Koyun gütmüş, inek sağmış, yaylada ve ağılda,
Hayatını feda etmiş, yurt uğruna savaşta.
Nene Hatun, Kara Fatma, Ayşe bacılarımız,
Alevi, Sünni deyip çalıştılar bölmeye,
Tutmayınca bu tuzak, yöneldiler Kürtlere,
Şer güçlerin maşası, dalıverdi içlere,
Katliam, zulüm yaptı, savunmasız köylere.
Milletin huzurunu başladılar bozmaya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!