Çam ağacının altında sabahladım yılbaşında
Gözüm görmezdi belki ama sen bilirdin
Yanımda hep sen vardın üşümezdim belki soğuktan
Bütün kaçışlarım ve yakalanışlarım hepsi
Ölmeye yakınmış meğerse
Çok denenmiş ve yazılmış şiirler vardı sende
Ev, sokak, koğuş ya da hapishane
Hangisi sana bir adım yakın olmaktan geçiyorsa
Hangisi tek seni anımsatıyorsa bana
Ben artık o yolun yolcusuyum bu saatten sonra
Geçecek, duracak ya da durduracak
Hiçbir el işareti levha bile yoksa
Sevmek delice sevmek
Ve ölürcesine yaşamak korkularını
Aldanmışım yaşarken sevdamı
Senmişsin benim gizli yanım
Senmişsin aşık olduğum kadın
Sevgiye tutsak sevgiye aç yaşıyorum
Benim yaşamaya hiç fırsatım olmadı ve ben hiç
Yaşamadım yarım kalan yalnızlıklarda...
Yalnız bir yalnızlığım vardı
Ve beni inletmeliydi hayatım boyunca
Ve yaşamalıydım o bahtsız kederi kendi kafamda
Ama olmadı; yaşayamadım ya da yaşatmadılar...
Haziran yalnızlığında gördüm ben seni
Elinde bir temmuz güneşi
İçimi ısıtan ağustos teninle
Ben seni yaz diye sevdim
Bilmem ki derecelerin
kifayetsizliğini,acizliğini
Kışın en karanlık değer bilmez anını
Sana eşdeğerde tutmakta neymiş
Hayat sadece senden mi ibaretmiş
Gözlerin başka hiçbir yerde olmayan;
Çok gezdiğim uçurum kenarlarını anımsatan;
Akşama hep geç kalan ama akşam olmayan;
Aşkın en tarifsiz en sıfatsız anını yaşıyorum
Adı bile yoktu yaşantımın
Sadece göz kırpmak vardı Azraile
O da yürek isterdi önce.
Hiç bu kadar üzülmemiştim ya da ağlamayı bilmezdim
Seni başkalaşmış bir aşka kurban mı verecektim
Günahkarım ben ve sensizim şimdi
Buğulu gözlerin ardında kalmışım belki
Ne kadar ne kadar
sevda güneşimiz varsa
Hep yokoluşunu izlemişim
Hep bir adım gerideymişiz
Kadersizmiş masum kader
Ve yalnızmış hayattan
Garipmiş yaşadıkları ve davranışları
Hayata sevgiyle sarılamayanlardan
Kurtulamamış öncekilerden
Savaşmamış doğduğunda benimle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!