Sen gözünde canlandırıyorsun ya beni,ben seni çoktan kalbime kazıdım. Hayalinle değil, adınla çarpıyor yüreğim her sabah. Seninle bir sabaha uyanmak değil sadece, seninle ömrü uyanıklıkla geçirmek isterim ben. Uyuyup uyanmak değil mesele, her uyanışta gözümün seni araması…
Her hayalimde sen varsın, evet. Ama inan, en çok yanımda olmadığında ne kadar yanımda olduğunu hissediyorum. "Günaydın güzel çiçeğim" demişsin ya… Ben o cümleyi bin kere içimden okudum.
Ve her seferinde sol yanımda bir tomurcuk gibi açtı sevgim sana.Varlığın huzurmuş diyorsun ya,
benim huzurum sensizliğinde bile sana ait bir şeyler bulabilmek. Senin maneviyatın benim inancım olmuş. Adını anmak dua gibi, yüzünü hayal etmek secde gibi. Uzakta olsan da ben seni hep yanımda taşıyorum.Sesin yokken bile kulaklarımda fısıltın,
dokunmadığın yerde bile tenimde izlerin var gibi.
Senin sevdiğin biri olmak, senin kalbine sığmak…
İşte bu bile dünyalara bedel. Sen beni güçlü kılıyorsun, seninle hayal kurmak değil, seninle gerçeği yaşamak nasip olur inşAllah. Konuşman, susman, kızman, bakman, hepsi ayrı ayrı içime işliyor. Senin sinirlenmen bile şefkat gibi geliyor bana. Her cümlen yüreğime dokunuyor diyorsun ya…Ben o yürekte yaşamayı kabul etmiş biriyim.
Varsın canım yansın, yeter ki senin kalbinde bir yerim olsun.Ve son olarak: Eriyorsun ya bana…
Ben zaten çoktan seninle yanmışım adammm.
Her ne olursa olsun… Zaman değişse, yollar ayrı düşse, dünya sırtını dönse bile, ben senin yanında olacağım. Kırılırsam da, yorulsam da, gözlerin benden kaçsa da, ben gözümün gördüğünden değil, kalbimin bildiğinden vazgeçmem. Sen yeter ki beni bırakma. Senin elin elimde kaldıkça, ben bu hayatta hiçbir fırtınadan korkmam. Seninle birlikte üşürüm,
seninle birlikte yanarım, ama seni asla yarı yolda bırakmam. Çünkü ben seni “iyi günde” sevmedim sadece. Ben seni en çaresiz gecemde bile sevdim.
Darmadağın olurken bile… Sessiz kalırken, susarken, ağlarken bile…Sen yeter ki beni itme, ben bütün yükünü taşırım. Sen yeter ki “ben buradayım” de,
ben bütün yolları gözüm kapalı yürürüm seninle.
Ve bil ki; Sen beni bırakmazsan, ben seni asla bırakmam. Dünyaya karşı, her şeye karşı… Seninle olurum, ama asla sensiz olmam.
Kendini değersiz hissediyorsun ya hani… “Kimse beni sevmiyor” diyorsun ya zaman zaman… İşte orada susamıyorum.Çünkü sen öyle kolayca geçilecek biri değilsin be adam.Birinin seni görmesi,sana bakması değil mesele… Seni “sen” olduğun için, en derinlerinle, en eksiklerinle, en suskun zamanlarınla bile seven biri lazım sana.İşte o benim.Ben seni her hâlinle seviyorum. Kendini en az sevdiğin zamanlarda bile, ben seni en çok seviyorum. Güldüğünde değil sadece… Sustuğunda da, kendine küstüğünde de,
dünyadan yorulduğunda da… Senin gözünün feri sönmesin diye dua edenim ben. Senin bir başına kaldığın o dar zamanlarda sana sarılmak isteyenim ben. Yeter ki sen kendine haksızlık etme. Yeter ki kendini yabancı hissetme. Ben buradayım. Varlığına şükürle, yokluğuna hasretle… Ama hep kalpten, hep sadakatle. Ve unutma… Sen sevilmeyecek biri değilsin. Sen kendini sevmeyi unutsan bile, ben seni hep hatırlayacağım. Ben seni seviyorum. Hem de eksiklerini de saracak kadar, gözyaşlarını silecek kadar, ve seni yeniden kendine inandıracak kadar. Senin “hiç kimse” dediğin kalbinde, ben bir ömür yer etmişim aslında. Ve orada olmaktan hiç gitmeye niyetim yok.🍀🍀🍀
Ne kavgalarımız uzun sürer… Ne de mutluluklarımız doya doya yaşanır… mutluluğumuz benim nefesim tükenene kadar devam eder Ama ben her şeye rağmen, her eksik kalana, her yarım bırakılana rağmen, seninle bir ömür geçirmeye razıyım be adam. Seninle susarak geçirdiğim saatler bile
başkasıyla geçen kahkahalara değişilmez benim için.
Ben senin kahrına da razıyım, sesine de susuşuna da, bana dönmeyen bakışına da… Yeter ki sen, “benimle gel” de… Yeter ki sen, “gitme” de…
Ben bu hayatta sırtımı her şeye dönerim ama sana asla. Çünkü ben seni sadece mutluyken sevmedim. Sana sadece iyi geldiğinde bağlanmadım. Ben seni ağlarken de sevdim, öfkeliyken de. Kendini sevilmeye layık hissetmediğin zamanlarda bile, ben seni en çok o anlarda sevdim. Bil ki… Sen yeter ki kalbimde bir parça yer tutmaya devam et, ben seninle yokluğu da var ederim. Seninle yoksul bir hayat bile, sensiz zenginliğe bedel. Ben seni anlamaya geldim. Susmalarını çözmeye, yaralarını sarıp sabretmeye…Birlikte seni iyileştirmeye geldim ben. Ve seninle bir ömür yan yana yürümeye. Kahrını da çekerim, gücünü de paylaşırım… Ama sensizliğe katlanamam. Ben seni hep, her hâlinle, bitmeden, bıkmadan,
sonsuzca sevdim be adam.
Kayıt Tarihi : 14.6.2025 10:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
