Yaralı kalbi açmak onlara,
Kötülüktür kendine en büyük,
Bir bıçak daha saplanır,
Acıdan beslenen bu ruh,
Bir yumruk gibi darbe,
Hayatın en soğuk köşesinde.
Gözlerin deniz,
Dibinde saklı sırlar,
Bu eller yine karanlık,
Sahilde yankılanan haykırışlar,
Kimseden duyulmaz,
Bir ben varım, bir de yalnızlık.
Kimi zaman gecenin sessizliğinde,
Fısıldar rüzgar,
Dinle bana, der,
Unutma aşkın yarası,
Bir yara gibi, her zaman kanar,
Yeniden açılır, yeniden sarar.
Tutsak ruhum, harabe kalbim,
Kaba insanlardan uzak,
Kendi ışığını arayan,
Hayatta bir yer bul,
Belki bir gül, bir bahar,
Kendime yeniden gelmek için.
Fatih Gündüz
Kayıt Tarihi : 20.4.2025 11:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!