Hayatın yolunda kaybolduğum anlar,
Gerçeği ararken, yalanlara kandım.
Bir ışık peşinde koştum, boşluktu sonu,
Kendi gölgemde boğuldum, yandım.
Söylediğim her söz yanlış anlaşıldı,
En saf niyetim bile çamurla kaplandı.
Yalnızlık büyüdü, içimde bir orman,
Kalbim her çarpışında biraz daha kanadı.
Ama pes etmek yok, bu bir savaş içimde,
Küllerimden yeniden doğan bir anka kuşu.
Yaralarım olsa da, izleri dursa da,
Doğruluğun fısıltısı hep rehberim oldu.
Belki bir gün anlaşılır dilsiz çığlığım,
Belki o zaman huzur bulur bu yorgun ruhum.
Vazgeçmek lügatimde yok, inan ki yok,
Gerçeğin peşinden gitmek, benim tek yolum.
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 13:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!