Ümitsizlikler yürürken kol kola şehrin caddelerinde.
Bir yıldız gülümsedi gözlerine sokakta ki çocuğun.
Havanın soğukluğuna inat
Sıcaklığını saklıyordu düğmesiz ceketinde
Elbiseleri gibi yırtıktı ümitleri
Kirlenmiş hayallerini yorgan edip uykuya dalınca bir otobüs durağında
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Yüzün zekatı gülümsemek, israfı ise ciddiyettir.
Daha iyi olabilirdi. Kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta