Ümitsizlikler yürürken kol kola şehrin caddelerinde.
Bir yıldız gülümsedi gözlerine sokakta ki çocuğun.
Havanın soğukluğuna inat
Sıcaklığını saklıyordu düğmesiz ceketinde
Elbiseleri gibi yırtıktı ümitleri
Kirlenmiş hayallerini yorgan edip uykuya dalınca bir otobüs durağında
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Yüzün zekatı gülümsemek, israfı ise ciddiyettir.
Daha iyi olabilirdi. Kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta