Bir çuval unda,açılırken nice hamurlar,
Bir ekmeğe şekil veren,azıcık maya imiş.
Can teknesinde,yoğrulan bütün umutlar,
Mutluluk için,en çok acıya muhtaç imiş.
Yaşarken kıymetini bilmez,zavallı biçare,
Ölümden sonraki kıymet,kime olur çare?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta