Hayatımızın ortakları vardır

temmuzda sararır otlar
kalbinde bir sıkıntı
su dolu tasa iki kumru konar
kazadan beladan korkudan en fazla onlar
kuşlar korkar

atlarda ölür kuşlarda
nedendir bilinmez bir tek insan
cinsi öldüğünde ağlar

hayatın olağandır aslında akışı
yine de kabusu ormanlar yaşar
kimse bilmez bir geyiğin korkusunu
cinayet işlemeyi en çok insanlar sever

özgürlük derler
demokrasi derler
Allah ve kitap derler
ama insanlar işte
masalları sever...