Her zaman tanıdık yüzlere baktım
Sağımda solumda, kıyımda köşemde
Benzetebilir miyim birine diye
Ama sen onlardan değilsin
Sonra, bir romandır o dedim kendime
Hani başucumda rafta duran
Odama girenin görebileceği
Herkesin okuyup çözemeyeceği
Okumak için can attığım
Günün geceye el verişini beklediğim
Buna rağmen, benimsedikçe
Sabahın ilk ışıklarıyla yok olan
Sıradan üzüntülerin arasından
Boğulmaktan son anda kurtaran
Varlığın bahar çiçekleri açtıran
Yokluğun ayaz geceleri andıran
Sen benim gölgem gibisin
Elle tutulamayan ama her an yanımda olan
Tutmak istedikçe uzaklaşan
Uzaklaştıkça yok olan
Biliyor musun, keşfedilmemiş ada gibisin
Hani asırlardır hiç bulunamayan
Bir adım yakın görünsen de
Bir ömür uzağımda olan
Çölde yağan yağmur gibisin
Her bir damlacığında
Vahanın yeşermesine kafi olan
Devamı gelmeyince de ölümü aratan
Damarımda dolaşan kan gibisin
Bir hastalıksın ruhumu saran
Bendeki cansın, hep var olan
Ömrüme ömür katan, hayatımın anlamısın
Kayıt Tarihi : 25.6.2008 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir hastalıksın ruhumu saran
Bendeki cansın, hep var olan
Ömrüme ömür katan, hayatımın anlamısın,,
Sevgili izabelim....bunlar ne kadar güzel,sımsıcak sevgi dolu dizeler...tam sana yakışan...yüreğine sevgilerimlee...
'Sen Benim Hayatımsın' dedirtebiliyor. İnsanın ömrünün tüm ayrıntılarına uzanabilen bir sevgiye sahip olması yaşamın kendisidir diyeceğim.( 10 )
Başarılar.. Renkler ve Yaşam
Mesut Özbek
TÜM YORUMLAR (43)