Hayatımın Anlamı Şiiri - Hayrullah Gülsün

Dostum, sırdaşım!
Kendimi sen de bulduğum,
Yalnızlığımı sonlandıran yoldaşım.
Karanlık dünyamı aydınlatan güneşim.
Kurumuş hayatımı yeşillendiren baharım.
Duygularımı yeşerten yağmurum.

Hayatımın boşluklarını dolduran manalı sözdün.
Sözlerin, güzel bir şiir; yüzün güzel bir türküydü.
Sevgin hazinelerin en kıymetlisiydi.

Bela yağmurlarından korurdun beni.
Hayatın çukurlarına düştüğümde uzatırdın elini.
Karlı ve soğuk anlarımda gördüm yalnız seni.

Yelken açtın ahret hayatına sessiz sedasız.
Bıraktın gittin her şeyi ansızın, habersiz.
Gözlerim seni arar, seni sorar gözlere.
Dilim her an adını sayıklar seni görenlere.

Fotoğraflarda kaldı çiçek gibi gülüşün.
Acıları unutturan melek gibi yüzün.
İsmin, geride kalan unutulmaz hatıran.

Yanı başım boş,
Boşluğun dolmayan derya gibi.
Güzel huylum, hayatımın kıymetlisi.
Yoksun diye Güneş eskisi gibi ısıtamıyor beni.
Yıldızlar hayatımın sönük lambası.
İzi hiçbir zaman silinmeyecek hayatımın anlamı.

Bahar geldi, güneş gülümsemedi
Yapraklar sensiz yeşermedi.
Boynu bükük kaldı ağaçların.
Rengi soldu güzel çiçeklerin.
Çünkü sen yoksun aramızda.
Şimdi eksik olan kanatlarınla,
Uçuyorsun cennet semasında.